itirmək

itirmək
глаг.
1. терять, потерять:
1) лишиться чего-л. по небрежности. Saatını itirmək потерять свои часы, sənədlərini itirmək потерять документы, yaylığını itirmək потерять платок, huşsuzluğundan itirmək потерять по рассеянности, diqqətsizliyindən itirmək потерять из-за невнимательности
2) сбиться с чего-л., упустить что-л. Yolu itirmək терять дорогу, izi itirmək терять след, istiqamətini itirmək терять направление
3) перестать видеть кого- л., не знать местонахождения кого-л.
4) лишиться кого-л., чего-л. (об умершем, погибшем). Yaxın adamlarını itirmək потерять близких, babasını itirmək потерять деда, müharibədə qolunu itirmək потерять руку на войне
5) потерпеть убытки, проиграть на чём-л. Böyük məbləğ itirmək потерять большую сумму; behi itirmək потерять задаток, maaşda itirmək терять в зарплате
6) утратить присущие кому-л. качества, свойства, состояние. Gözəlliyini itirmək потерять красоту, təravətini itirmək потерять свежесть, görmə qabiliyyatini itirmək потерять зрение, eşitmə qabiliyyatini itirmək потерять слух, nüfuzunu itirmək потерять авторитет, hüququnu itirmək потерять право на что-л., vicdanını itirmək потерять совесть, ümidini itirmək потерять надежду, ağlını itirmək потерять разум, yaddaşını itirmək потерять память, çəkisini itirmək потерять вес (в весе); dadını itirmək потерять вкус, səhhətini itirmək потерять здоровье, yerini itirmək потерять место, işini itirmək потерять работу; etibarını itirmək kimin потерять доверие чье, dayağını itirmək потерять опору, əlaqəsini itirmək kimlə, nə ilə потерять связь с кем, с чем, qüvvəsini itirmək потерять силу; mənasını itirmək потерять смысл, əhəmiyyətini itirmək потерять значение, hesabını itirmək nəyin потерять счет кому, чему, kəsərini itirmək потерять остроту, dincliyini itirmək потерять покой
2. простореч. kimi убирать, убрать кого:
1) уничтожать, уничтожить, убивать, убить
2) haradan устранять, устранить, выгонять, выгнать откуда-л. Vəzifədən itirmək kimi убрать (снять) с должности кого
3. перен. скрывать, скрыть (сделать незаметным, невидимым). Paltar bədənin qüsurunu itirirdi (örtürdü) платье скрывало недостатки фигуры; özünü itirmək теряться, растеряться; yer üzündən itirmək kimi стереть с лица земли кого; duz-çörəyi itirmək забывать, забыть хлеб-соль; vaxtını itirmək терять, потерять время; başını itirmək терять, потерять голову; gözdən itirmək kimi, nəyi терять, потерять из виду кого, что

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Полезное


Смотреть что такое "itirmək" в других словарях:

  • itirmə — «İtirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • itirmək — f. 1. Diqqətsizlik üzündən harada isə salmaq, yaxud məlum olmayan yerə qoymaq, hara qoyduğunu bilməmək. Açarı itirmək. – . . Mən . . gördüm, pullarını itirmişdi, bütün ciblərini axtardı, çevirdi, axırda birindən tapdı. C. C.. // Qeyb etmək,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • itirməx’ — (Şəki) söndürmək. – Mürsəl, tez ol, ocağı itir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • itirilmək — «İtirmək»dən məch …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iz — is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var. – Talada quzu gördüm; Bir maral izi gördüm; Endim bulaq üstünə; Sevdiyim qızı gördüm. (Bayatı). Dəvə ləpirindən, ayaq izindən;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dumanlanmaq — məch. 1. Dumanla (tüstü ilə) örtülmək (dolmaq); duman basmaq, duman bürümək. Hava dumanlandı. – Toz ərşə dayandı, göy dumanlandı. Ə. C.. // Duman qalxmaq, tüstü çıxmaq. Bu sadə tonqalın yaşıl tüstüsü; Gecənin qoynunda dumanlanırdı. S. V.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • güc — is. 1. Canlıların əzələlərini gərginləşdirmə vasitəsilə fiziki hərəkətlər etmə qabiliyyəti; insanın (heyvanın) fiziki enerjisi, qüvvəsi; qüvvə. Görsün mən dəlinin indi gücünü. «Koroğlu». Gücünə bax, şələni bağla. (Ata. sözü). Güc almaq –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»